15-04-2013
Een leuk stukje geschreven door Autoweek, het
verhaal doet vermoeden dat je een spannende strijd te zien krijgt tussen
de partijen zoals genoemd in dit verhaal.
Ondanks dat dit jammer genoeg niet het geval is, blijft het een feestje
om naar te kijken en te luisteren, naar de 1e Ford Focus RS, waarbij
mening hart nog steeds sneller gaat kloppen. Al waren wij erg benieuwd
geweest naar de onderlinge strijd, die het verhaal eigenlijk belooft.

VriMiBolide: Ford Focus RS
Vrijdag, tijd voor de vrimibo. Bitterballen erbij, blokjes kaas, drankje
in de hand en praten met collega's over auto's. Zo ga je nog lekkerder
het weekend in. Om jullie daarbij te helpen presenteren we elke
vrijdagmiddag de VriMiBolide, de auto die de tongen los moet maken
tijdens de vrijdagmiddagborrel. Deze week: de Ford Focus RS van de
eerste generatie.

De exotische sportwagens hebben altijd lustopwekkend gewerkt op
autoliefhebbers. Het is niet voor niets dat boven menig jongensbed
vroeger een poster van de Ferrari F40 prijkte, een rijdende climax van
kracht en Italiaanse schoonheid.
Met de jaren komt bij de jeugdige autoliefhebber natuurlijk het inzicht
dat niet iedereen Facebook uitvindt, megabonussen int of uit een zeer
welgestelde familie komt. Kortom, voor 99,99 procent van de
autoliefhebbers blijft het hebben van een F40 of een vergelijkbare
legende een droom, waarvan ze diep vanbinnen weten dat het altijd een
illusie zal blijven.
Betekent dit dan dat de liefhebber van het heftige werk zich gedurende
z地 automobiele carri鑽e moet verbijten achter het stuur, verblind door
jaloezie als er eens in de zoveel tijd een peperdure sportwagen in het
blikveld verschijnt? Nee, wat autoland kent z地 eigen working class
heroes: de hot hatches, die megaprestaties in het bereik van de mensen
met een normaal salaris brengen.
Aan het begin van deze eeuw begon een ware pk-oorlog, waarbij
fabrikanten elkaar met steeds meer vermogen om de oren sloegen. De
apotheose was de introductie van de Alfa Romeo 147 GTA, die de 250 pk
van z地 3,2-liter V6 losliet op de voorwielen. De auto was zeer rap en
had een fantastische soundtrack, maar het pk-geweld was toch wat te veel
voor de hulpeloze voorwielen.

Nee, het is de Ford Focus RS die ons misschien wel het meeste bijstaat
uit deze periode. Niet om z地 vermogen, want met 215 pk hoorde hij wat
dat betreft tot de middenmoot. De bruut uit Keulen wist ons echter te
betoveren door z地 brute uiterlijk en fraaie techniek.
Dat uiterlijk was overigens niet ieders smaak: de blauwe lakkleur was
zonder meer fraai, maar de blauwe afwerking van het stuurwiel was op z地
zachtst gezegd wat twijfelachtig. De door glimmers en glitters
geobsedeerde elite zal z地 neus hiervoor ophalen, maar de liefhebber van
de werkende klasse maalt hier niet om. De heerlijke Sparco-kuipstoelen
en de speciale pookknop voor de close-ratio bak maakten voor de
liefhebber alles goed en zijn de zaken waar het bij het betere hoeken
echt om gaat.
De RS van de eerste generatie was veel meer dan een Focus met wat
spoilers en extra vermogen. Uit alles blijkt dat de auto gemaakt is door
liefhebbers. Volgens Ford is maar liefst 70 procent van de auto anders
dan de al zo goed rijdende standaard-Focus van de eerste generatie, de
maatstaf in z地 klasse. Behalve vering en demping werden ook de
ophangpunten, de wielgeometrie en de stuurinrichting onder handen
genomen. Bovendien werd bij de Focus ook nog eens de spoorbreedte voor
en achter vergroot.
En dan was er nog de grote troef van de Focus RS, het speciaal
ontwikkelde Quaife-sperdifferentieel. Door dit fraaie stukje techniek
kon de super-Focus tot dan toe voor een voorwielaandrijver onmogelijk
geachte bochtsnelheden realiseren. Toegegeven, de RS blonk niet uit in
veercomfort en op slecht wegdek had de auto het lastig. Maar dat zijn
offers die de liefhebber van pure sportiviteit maar wat graag wil
brengen.

Elke avond gaat de bezitter van de Ford Focus RS op B-weggetjes als een
ware Robin Hood op jacht naar de patser in z地 Ferrari. Eenmaal gespot,
ziet de nietsvermoedende sportwagenbezitter tot z地 grote verbazing een
felblauwe stip in de buitenspiegel uitgroeien tot de muil van een
opgedirkte Focus. Nog maar een tandje erbij dan, en bij een invallende
schemering jagen beide auto痴 over het bochtige traject. Op de rechtere
stukken loopt de Ferrari uit, maar zodra zich een bocht aandient, zit de
RS weer op de bumper van de volbloed.
In de Ferrari breekt paniek uit bij een plotseling licht uitbrekende
achterkant. Met het zweet in de handen lukt het de bestuurder nog net om
de auto weer in het gareel te krijgen. De Robin Hood in de Focus snelt
hem voorbij en verdwijnt in het schemerdonker. Terug in het dorp staan
de kinderen enthousiast te zwaaien naar de bestuurder, die weer in z'n
missie is geslaagd. Eenmaal weer thuis kerft de Ford-bestuurder weer een
streepje in de tafel: weer een patser op z地 plek gezet. Leve de hot
hatch!
Hier een lange video van de Focus RS in z'n natuurlijke habitat:
klik
Bron | Autoweek.nl | Foto's: Focusmania.com
terug naar RS overzicht
terug
naar begin |